沉云一词有多种含义,具体如下:
1. 低垂的云层
沉云是指低垂的、阴沉的云层,通常覆盖着天空,遮挡阳光。这种云层往往预示着即将到来的降水或恶劣天气。
2. 忧郁或悲伤的情绪
在文学和诗歌中,沉云也用来比喻忧郁、悲伤或 压抑的情绪。这种情绪就像低垂的云层一样,笼罩着人的心灵,让人感到沮丧和沉重。
3. 累积或积聚
在某些情况下,沉云可以指积聚或积聚。例如,一团沉云的乌鸦可能指向聚集在一起的一群乌鸦。
4. 沉重的物体
很少见的情况下,沉云可以用来指沉重的物体,例如一块沉重的岩石或一块厚重的布料。
沉云的出处
沉云一词最早出现在先秦时期的典籍中,例如《诗经》和《论语》。在这些典籍中,沉云通常用来描述低垂的云层或忧郁的情绪。
沉云的用法
沉云一词在现代汉语中仍然广泛使用。它可以用于以下场合:
- 描述天气状况:例如,“天空布满沉云,预示着暴风雨即将到来。”
- 表达忧郁或悲伤的情绪:例如,“我心中沉云密布,感到无比压抑。”
- 形容积聚或积聚:例如,“一大群沉云的鸟在树上盘旋。”
- 比喻沉重的物体:例如,“搬动这块沉云的石头需要很大的力气。”
实例
以下是一些使用沉云一词的句子:
- 天空中沉云密布,预示着大雨将临。
- 他的脸上布满沉云,似乎有什么心事。
- 一群沉云的乌鸦在电线杆上栖息着。
- 这块沉云的布料太重了,我无法抬起它。
结论
沉云一词有着丰富的内涵,可以用来描述天气状况、情绪、积聚以及沉重的物体。了解其不同含义有助于我们准确地理解和使用这个词语。
沉云是什么意思
沉云是指天空中的浓云,通常是暗淡的灰色或黑色。在天气预报中,出现沉云往往意味着即将有大雨、雷暴或强风等恶劣天气的到来。沉云往往给人一种凝重和压抑的感觉,而暴雨之后的空气会更加清新宜人。
沉云在汉语中还有一种引申意义,常用来形容人或事物的阴暗和沉闷。例如,“他一脸沉云的表情让人觉得他似乎有什么烦心事儿”,“这座城市因为环境污染问题一直笼罩在一片沉云之中”。
除了这些负面的意义外,沉云还有一些美好和诗意的含义。例如有句古诗云:“沉云低暗为雨色,断梦无边自南北。” 虽然这句话中的沉云仍然暗示着萧条和沉重,但是作者通过冷静客观的描述,赋予了它一种特别的美感和诗意。
叶落当归根云沉久必起的意思 叶落当归根云沉久必起的含义
1、叶落当归根云沉久必起的意思 :叶子落下了必将变成泥土,阴沉的云彩必将会散去。 2、原文:叶落当归根,云沉久必起。 黎人多良田,征歛苦倍蓰。 诛求尽余粒,尚豢犊与豕。 昨当租吏来,宰割充盘几。 吏怒反索金,黎民那有此。 泣向逻者借,刻箭以为誓。 贷一每输百,朘削痛入髓。 生当剥肌肉,死则长已矣。 薄诉吏转嗔,锁缚不复视。 黎儿愤勇决,挺身负戈矢。 枪急千人奔,犯顺非得已。 赫赫王章存,令人弃如纸。 朔风戒良节,赫赫张皇师。 军门号令严,震肃将天威。 壮士快鞍马,锋镞如星飞。 一举破贼垒,刀斧纷纭挥。 剖尸越邱阜,踏血腥川坻。 白日暗西岭,瘴气昏余晖。 翅鼠堕我前,饥鸟逐人归。 征夫怀惨忧,涕泗沾我衣。 黎人本同性,云何发祸机?神武贵勿杀,不在斩获为。 息火当息薪,弭兵当弭饥。 谁生此厉阶,哲士知其非。
秋兴八首 其七 其中“ 织女机丝虚夜月 石鲸鳞甲动秋风” 的翻译 谢谢
翻译:
在月光下似乎看到织女的机丝,在秋风中好似见到石鲸在摆动。
一、原文
昆明池水汉时功,武帝旌旗在眼中。织女机丝虚夜月,石鲸鳞甲动秋风。波漂菰米沉云黑,露冷莲房坠粉红。关塞极天惟鸟道,江湖满地一渔翁。
二、译文
昆明池的开凿是汉代人之功,汉武帝的旌旗仿佛就在眼中。
在月光下似乎看到织女的机丝,在秋风中好似见到石鲸在摆动。
水波飘动的菰米像沉云暗黑,寒露凝结的莲房坠下花片粉红。
关塞摩天只通鸟道,江湖上漂泊着我这个渔翁。
《全唐诗》·《秋兴八首》
扩展资料
一、创作背景
《秋兴八首》是唐代宗大历元年(766)秋杜甫在夔州时所作的一组七言律诗,因秋而感发诗兴,故曰“秋兴”。杜甫自唐肃宗乾元二年(759)弃官,至当时已历七载,战乱频仍,国无宁日,人无定所,当此秋风萧瑟之时,不免触景生情。
持续八年的安史之乱,至广德元年(763)始告结束,而吐蕃、回纥乘虚而入,藩镇拥兵割据,战乱时起,唐王朝难以复兴了。此时,严武去世,杜甫在成都生活失去凭依,遂沿江东下,滞留夔州。诗人晚年多病,知交零落,壮志难酬,在非常寂寞抑郁的心境下创作了这组诗。
二、作品赏析
《秋兴八首》这组诗,融铸了夔州萧条的秋色,清凄的秋声,暮年多病的苦况,关心国家命运的深情,悲壮苍凉,意境深闳。它是八首蝉联、结构严密、抒情深挚的一组七言律诗,体现了诗人晚年的思想感情和艺术成就。
三、作者简介
杜甫(712—770),字子美,尝自称少陵野老。举进士不第,曾任检校工部员外郎,故世称杜工部。是唐代最伟大的现实主义诗人,宋以后被尊为“诗圣”,与李白并称“李杜”。其诗大胆揭露当时社会矛盾,对穷苦人民寄予深切同情,内容深刻。
许多优秀作品,显示了唐代由盛转衰的历史过程,因被称为“诗史”。在艺术上,善于运用各种诗歌形式,尤长于律诗;风格多样,而以沉郁为主;语言精炼,具有高度的表达能力。存诗1400多首,有《杜工部集》。